Köşe

Ontolojik bulgular da olmasa
Hiç bilemeyeceðim endiþe denilen kelimeyi

Kýrmýzý köþeleri severim ben
Endiþeyi kedilerin gözlerinden öðrendim
Batmaz çünkü o köþeler, acýtmaz
Bazý insanlarýn yüreðini de sevmiþliðim olmuþtu
Kýpkýrmýzý kalp gördüðüm olmuþtu
Kalpleri gözlerinde atýyordu
Ama o kalbin acýttýðýný
Acýtmak için illâ da sivri köþelere gerek olmadýðýný
Þefkat denilen duygunun artýk baþka yollara saptýðýnda
Kaybolduðumu, bununla birlikte duyduðum yanlýþ utancý
Kimseyle sokaklarda sabahlayamadýðýmý
Güvensizlik yüzünden sokaklarý suçladýðýmýzý
Bunlarý bilmemin hiçbir þeyi ifade etmediðini biliyorum

Akla zarar benzetmelerim ziyan oldu aklýmda
Hayat kendi beþiðimi kendi ayaðýmla salladýðým bir öðreti
Yaþama biçimi raký þiþesi bebekliðime
Büyük gelen her þey, zamanla daralýr
Bunaltý, doðmadan önce sarhoþ olsaydým
Ayýltabilir miydi beni yakan güneþ
Denizin tuzu, kumlarýn batýþý
Kendimi kaybedemedim hiçbir þiþede
Dibinde yakalandým

Bu hikâyede herkes yerli yerindeydi
Annemden on yaþ büyük gibiydim
Haklýydým ama anlamýyorlardý
Onlar kadar uyuþamadým hiç dünyanýn yalanýyla
Tamamen ayýktým, enine boyuna çizilmiþ ama silinmemiþ bir þeydim

Haklý nedenlerim var
Sabahlarý kýzgýn uyanmak için
Sesimdeki çataldan kahvaltý yapamýyorum
Kaybettiðim o tek þeyi sende de kaybolduðunu bilince
Ýnsan bilincini de kaybetmek istiyor, ayný hýzla

Ben daha çok erkendim sana
Zillerim geç çalardý
Beynimde de, karnýmda da
Bakýþlarýmýn adresini bilseydim, bir tek sana söylerdim
Ellerinle kaybet, harca diye
Sen pek erkencisin

Dünyayý kendi eksenimizdeki acýlardan ibaret sanmak
Ne zavallý þey
Dudaðým hep ayný yerinden kanýyor
Ayný yere gelince susuyorum ben
Bir de sýkýlmasam coðrafya derslerinden
Ne geniþ dünyam olurdu
Bilinçaltýmýn geniþliði beni hiçbir yere vardýrmýyor
Tüm doðrularým yanlýþ yollara saptýðýndan beri
Gidecek bir yer bulamýyorum
Hayal kýrýklarým þiirleri geçti
Belki gidince her þey düzelir
Kaybolunca diner belki vicdan azaplarý

Geceden kalma sözcüklerin saflýðýna güvendiðim için
Sabahlarý daha doðru yerimden kalkýyorum
Akþam sözcükleri olmasa
Hayallerimdeki pintilikten kendimi kapatýrdým odanýn duvarlarýna
Saklanabileceðim samimi bir köþe yok
Hepsi ayný oranda batýk

Kanadýndan eskimiþ kuþlara, kanat çýkarýyorum
Dilimde asabî bir þarký
Eskilere kýzýyorum
Serçeler yabansý
Büyüyünce eskimiþ olmuyor aldanýþlar
Yeni olmasam da yeni üyeyim her yanýlýþa
Bu hiç eskimiyor

Cümle kurmaktan kaçýnýyordun
Kelimelerinde bebeklerin anlamsýz harfleri
Yine de anlýyordum
Geç kaldýðým yeri, biliyordum
Buluyordum sonra, kaybolduðumu
Haram yollardan geçen iþaret parmaðýndaki küçüklüðümü
Hesap soramýyordum
Sesim bebekti
Kalbimden baþka gidecek yerim yok
Cümlelerden baþka aðlayacak köþem
Ve sonsuzluðum
Upuzun bir kayýp hikâye


Yirmi Üç Mart Ýki Bin On Beþ 13 00
Nevin Akbulut

Not: Þiirimi Gün’e layýk gören, Deðerli Seçki Kuruluna Sonsuz Teþekkürlerimle,
Sosyal Medyada Paylaşın: