Umut ve Aşk
Sevdim, çok hemde çok sevdim
Sen yoktun ama, ben seni sen olmadan da sevdim
Çaresizce yýllarý aldým peþime de geldim
Bir umuttu ya kapýna kul oldum
Senli yarýnlarý bekledim
Ellerim de nasýr, yollarýný kazýdým
Belki diye diye, karanlýklara daldým
Kayboldum, gözlerini ýþýk sandým
Baldýn sen en tatlýsýndan
Alev alev yanan yarama sardým
Leyla’m oldun, sonsuz çöllerde aradým,
Aþkýnýn ýzdýrabýyla kýzgýn kumlara yandým.
Mutluluk yok baþka yerde, baktým da baktým,
Bulabildiðim tek þeydi,
Asla mutlu olamayacaðým.
Cevabým yok, neden bunu kendime yaptým ?
Neden her sabah acýyla kalktým,
Olmayacaðýný biliyordum, ama düþleri býrakamadým
Boþ bi hayal gibiydi hepsi,
Devasý olsa sensiz bir saniye durmazdým.
Ezgi misali güzelliðin en güzel mýrýltým,
Bir týnýsý var ki çaldýkça yýkýldým.
Kendi kendime bir kafese sýkýþtým,
Git gide sol yaným daraldý,
Kendime ve bu sonsuz aþka darýldým.
Neylesin bu dünyayý gönül, uçtu gitti aklým
Bakýþlarýn aldý beni benden, ufuklara daldým.
Tek çareydi aþkýn, ona doðru adýmladým,
Yordu elbet herkes gibi beni de zaman,
Yalnýzlýðýn sonu yok artýk bunu anladým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.