Güneş Saçlı Kadın

Bak bana güneþ saçlý kadýn !
Seni gördüm bugün onun yüzünde,
Hatta tam 3 yerde gördüm bugün seni.
Sen benim sevdiðim ilk kadýndýn.
Ýnanmadým varlýðýna fakat
Varsa aþk diye bir duygu,
Ben sadece sana aþýk olmuþum.
Ve unutmak varsa gerçekten,
Ben sadece seni unutmuþum.
Bakma hala sana yazdýðýma güneþ saçlý kadýn !
Bakma insanlarýn yüzünde seni gördüðüme,
Ben seni unutmuþum,
Unutmasam onda görür müydüm seni ?
O demiþken güneþ saçlý kadýn,
Sanýrým aradýðým kiþi o.
Evet, inanmadýn bana biliyorum,
Ama ben de buldum,
Ütopya’yý aramýyormuþum,
Ben sevdiðim kadar sevilmeyi arýyormuþum.
O beni seviyor be kadýn,
Sen inanmasanda bende onu seviyorum.
Havalara da girme onun yüzünde beni görmüþsün diye.
O senin yüzün deðil ki be kadýn.
O aþkýn yüzü,
Yüreðimdeki aþk kelimesinin zihnimdeki tecellisi.
Yani anlayacaðýn güneþ saçlý kadýn,
Ben senden gidiyorum,
Ben senden gittim,
Sen de mutlu ol ama
Ben senin yüzünden çok aðladým,
Helal olsun hakkým,
Suçlu da deðildin ya...
Neyse geride kaldý bu konuþmalar kadýn,
Ben senden gidiyorum,
Ben senden gittim,
Belki de ben sadece kendimi kandýrýyorum...


Sosyal Medyada Paylaşın: