kutlanacak ne var diyor içimde fýsýltýyla bir ses öldürülen kadýnlar toplayýp gitti seslerini kara topraðýn altýnda çýt bile çýkmaz artýk seslerini býraktýlar kýrýlan kolda, moraran gözde kanla çizdiler alýnlarýna kadýnca isyanlarýný bu arsýz zamana yazýk yakalandýlar
beyinde çýnlayan yumruk saðlý sollu yanan yýldýzlar kadýný yere savuran cahil kol devrilmekle yýkýlmaz kadýn güçsüzlerin iþidir söz dururken edepte hayasýzca atlamak sözün üstünden erk’ek güce sarýlmak unutmak ne iþe yaradýðýný dilin
bir gün mü var kutlanacak olsa olsa bir uyanýþ günüdür karartýlmýþ günlerden ak yüzünü açýp ayca durarak çýkarak zift gecelerin uyruðundan yýllar geçse de bir türlü yumurta kabuðunu delemeyen civcivler kapalý perdeler ardýndaki saksý çiçekleri nasýl merhaba diyecekler güneþe seslerini duyuracaklar pankartlarda okunacak adlarý
bir gün olsun sesim iletilecek o boðazýmda yumrulanmýþ kolay kolay çýkmayacak hýçkýrýk çiçek aðýdý topraða akýtacak gözyaþýný çýksýn diye kök salarak bu tohum kör gözlere ibretlik, mor menekþe anlamayan gözde makyaj sanacak
seyirci çok sanki seyirlik oyun yardýma gelen yok tencere týngýrtýsý derdiyok sokaðýnda adýn sadece kadýn erkek polis anlamaz kocandýr sonunda, döver de sever de ayrýlýrsan gelir pencerene aðza alýnmayacak küfürlerle filmdir oynanan duvar diplerinde kimse dönüp bakmaz ölüp gitsen
07. 03. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.