ruhu sýrça saraylarda yaþar örer kozasýný ipek böceði örneðin topraktan sertleþse de elleri atýlmýþ pamuklarda dinlenir kalbi sefasý aklýndandýr on parmaðýnda on hüner anlaþýlmaz öküz yerine koþulur kimi bir düzine çocuk dökülür eteðine fengiredir ellerde, sarýlýr döndürülür
aman verilmez ki ileri geçebilsin yarýnýnda aydýnlýk bir gün hayal etsin istesin en azýndan çocuklarý çektiði yükü çekmesin dolu dolu bir özgürlük türküsü söylesin inlesin dað taþ yürekteki yangýdan rüzgâr eþlik etsin, dallar titresin kendi yazsýn alýn yazýsý denen yazýyý deniz nasýl iz býrakýyorsa kumlarda bir ayak izi de o býraksýn yaþadýðýnca, býçak gibi keskin
el verilmez ki ileri geçebilsin kolay deðildir erkek kotalarýný aþmak dev dalgalar devrilir üstüne sakin bir ýrmak dökülürken denize iner yüksek tepelerden kopan kayalar gerer ince suyun önünü öyle kocaman eller gerektir bir yol açýlsýn önünde
ah kadýným bari sen görsen seni atsan gözüne perdeledikleri peçeyi ellerinle indirsen gökten yýldýzý boynuna taksan parlak kimliðini nasýl ýþýr inan ki seninle gece gün mutlanýr yükselirken üstünden konfetilerini saçar hayat gülümser sen gülünce, güler erkeðin bir bilinse
ellerinden büyür dünya insan anlar insandýr
06. 03. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.