þiir su yolunda akmayýnca uyar beni koþayým sularýn çýktýðý yere doðru alným esenlensin yüzüm nemlensin her adýmda buðulansýn gözlerim çiçeklerin açmasý oyun olmasýn
oyun olmasýn solarken gerçeklerin açtýðý tarla herkes elini alsýn eline gülsün kendi gözleriyle sözler ödünç olmasýn incir, mincir örneðin kendi tefsir etsin geceyi
geceyi bölmesin zifiri düþünceler herkes önündeki çanaðýndan ziftlensin sýrra kadem basmasýn gündüz aþký sevgiyle mühürleyecekken gýcýrtýyla örtülmesin arkamýzdan yalan dünya adýný verdiðimiz kapý
kapýyý her açtýðýmýzda hayatýn çeþmesinden içenleri görelim ellerinde sevda badeleri içmeye doyamazlar bir içimde göz göze, omuz omuza deðende nadasa býrakýlmaz yaþamak ertelenmez düþler
düþlerle çizilir yýldýzýn gidiþ yönü kaymaz istesek bir santim bile ne ileri, ne geri Tanrý elimize vermiþtir bilse de çok önceden varacaðýmýz yeri
yerde sürünmesin yüzümüz kirinde dilencinin ve pis paranýn us çýkarsýn bulutlara yaðdýrsýn bizi mavilerden süze süze
04. 03. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.