Ey garib yolcu
Madem köklerini saramadýn topraða
Gel!
Gel o vakit
Aþk aðacýnda bir gölgelik dal ol
Yetmedi mi ümitsizlik tufanýnda seyre daldýðýn
Yüz çevirdiðin asýrlýk sýr eþiðinden
söyle!
Söyle ne vakit kopardýlar seni
Ter’ine ayet sinmiþ taylarýn yelesinden
Ve hangi gün/âh’ýn debdedesi döndürdü böylesine baþýný
Bezm-i elest’in aki/d/inden
Ey periþan bir damla su
Cevap ver!
Ey bir avuç balçýk toprak
Yakýþýyor mu aln’ýna
kendi maya’sýndan ber-i durmak?
Kalk ve doðrul!
Bir Lebbeyk miktarý hicret et ruhunla
semâ’ya
Hicret et ki
Sýðýndýðýn en güzel dost’un örümcekleri
iman aðýný sarsýn yaralý telaþlarýna
Gözyaþý pazarýndan tevbeler sürünüp yanaðýna
Kül ahirine kabullenmiþ ateþte hâr ol!
Yapraklarýndan süzülsün seher vakti çið tanecikleri
Bir avf pervanesinden hû’ya dönsün dillerin
Zikr’inin meyvesinden maviliklere
boy boy muþtularla doðursun filizlerin
Yüreðinde ýrmaklar coþarken serin serin
Tut dizinin baðýný!
Çöz gönlünden ikrar’ýný!
Sus ve düþün derin derin
Sor kendine ne için, neden ve nerdeyim
Savur sonra içinden iman zýrhýyla kuþattýðýn
hûþû nefesini...
Rüzgârlar dokusun yüzünde
nakýþ nakýþ secdeleri
Kâinatýn nimetleri serilsin bir bir ayaklarýna
Durma ey can durma!
Durma aðla!
Göklerde sesine hasret kalan meleklerin
dudaklarýnda isminle çaðla
Madem ki bir ikindi vakti bu fâni dünya
Baþaklar misali düþ sende gölgeler mihrâbýna
Ateþleri tuz-buz eden gül rahlesinde inleyen
zar ol!
Sen ’sen’ ol ey can!
Yaban baðýna dökme gazellerini
Dökme ki,
Þükürle açýlmayan ellerin avuç içlerine
damlamasýn alnýnýn teri
Bulamaz ’Ben’lik dizginini eline alamayan
Ýman cevherinin gizlendiði yeri
Unutma!
Mutlak gövdesinden köküne gider bu yol.
S/olacaksanda
mevsimin gelince
Gel aþk baðýnda
s/ol...
ÞÝÝR: MUHARREM KÜÇÜK
SESLENDÝREN: MEHMET NALBANT
MONTAJ: MUSTAFA DOÐAN
***SONSUZ TEÞEKKÜRLERÝMLE***
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.