Kardan Adam

Kardan adam yaptým dün gece, býraktýðýn hatýralardan.
Bakayým, dokunayým, hayranlýk duyayým istedim..
Erisin gitsin bana sormadan,
Oda terketsin,
Senin gibi...
Sonra, aþkýmdan yaptýðým kaleler yýkýlsýn, rüzgara aþýk dalgalarla.
Silinsin izlerin kumlarýn üstünden,
Görmeyim ismini hiç bir camýn buðusunda.
Tükensin karlarým, aþklarým.
Kalbimde fýrtýna yaratan tüm güzel yanlarýn...
Yine rüzgar essin ardýndan
Isýstacak kadar sýcak,
Her þey geçti diyecek kadar sakin.
Tutayým ellerinden rüzgarýn
Yakýnlara uzak ülkelere gideyim...
Varlýðýnda son bulan hayallerimin; kýrýklarýný taþýrken ceplerimde,
Sen kal..
Yakýnýma en uzak yerlerde.
Kimse bilmeden sustur piþmanlýklarýný
Kaybet sahte hislerini
Unuttur.. Kendine bile.
Yeter artýk git!
Kardan adam erimeye baþladý gözlerimde,
Ýçimde bir yerlerde...

2005
Sosyal Medyada Paylaşın: