Bir bulutun gölgesinde hapsoldum bugün,esen rüzgarla saçlarýn deðdi yüzüme. Ne güzel kokardý saçlarýn, aþkýn adýydý dokunabilmek sana. Dere kenarýndaki bir aðacýn suyu sevmesi gibi sevdim seni. Gölgelerden sesleniyorum artýk, duyamayacaðýn kadar uzaklarda. Göz yaþlarýmla yýkansam bir fayda etmeyecek biliyorum. Karanlýkta kaldým ýþýksýz, sensiz. Oysa... Oysa seni tüm acýlarýmla, tüm karanlýðýmla, tüm ben olanlarla istemiþtim...
Mevsimlerim deðiþti seni görmeyeli, Artýk baharý yaþamýyorum herkes gibi, açmýyor yüzümde çiçekler. Ara sýra baktýðým resmin dýþýnda yok sayýlýr gülüþ nedenim. Birþeyler yapmak istedim, söyleyeceklerim vardý sana. Dur bunlarý duy öyle git! Söylemek istedim,konuþmak,haykýrmak... Gururumu sen gittikten sonra asabildim. Geç kaldým, Hhemde çok geç biliyorum. Son sözler söylenmiþti çoktan, Eksik kalanlar, Yarým kalanlar, bir iki kýrýk eþya gibi ortada kalan sevdadan.
Uzaklarda yere deðdirdiðim yaþlar için çok özür diledim sessizce içimden, Diyebilseydim diye çok kavgalar ettim gururumla, Sýktým yumruklarýmý. .. Gelecek diye çok umut ettim ellerim kapalý. Gelecek, yüzüme bakacak, açacak avuçlarýmý. Çünkü ben o avuçlarda biriktirdim hep; Söylenmemiþ seni seviyorumlarýmý... Sosyal Medyada Paylaşın:
ordinary_story Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.