En cok insanlardan kaçan yanýma saklanan korkak adamým ben, Vücudumun en zayýf noktasý, kendimden noksaným ben. Siz iyisiniz, Bense bu filmin en köti karakteri. Hadi ben saklanýyorum, Çýkýn dýþarýya bir akþam karanlýðýnda. Iþýk olmayacak söz veriyorum. Hemde ilk defa. Dudaklarýmda kalan sigara dumanýyla. Söz veriyorum size. Yolunuzun bile gecmediði köþemdeyim ben. Yol uzun, yalnýzlýk uzun, Ýnsanlýk hiç olmadýðý kadar kýsa. Dürtüleriniz hep yoksun, Dedim ya! Ben bu filmin kötü karakteriyim. Anne rahminden çýkmýþ gibi iyisiniz siz. Ve saf, Ve temiz, Korkak, Aþþaðýlýk, Zavallý, Tamam sustum, bakmayýn öyle. Özür dilerim yaklaþmayýn, Kötüydüm ben. Dilimin kemiði yok. Kötüydüm, kötülüðüme verin.
Adil Karaoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Adil Karaoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.