MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Dudaklarımdan ölüyorum
Adil Karaoğlu

Dudaklarımdan ölüyorum


Toprak denizi sevdi, ateþ çamuru.
Kaldýrýmlara býraktýk yollarýmýzý birleþtirsin diye.
Güneþ ayný ama gece farklý bu saatler de.
Herkes uyuyor bu saatlerde.
Ben hala sana uymuyorum.
Masada ki kalem uyumuyor.
Gök gürüldüyor,
Þimþekler kýsa süreli aydýnlatma seansý gerçekleþtiriyor yer yüzüne.
Yer yüzü parlýyor.
Gözlerim kamaþýyor.
Bir cümle daha kanýyorum.
Sonra, Sigaramýn külüne asýyorum kendimi.
Ýlmiði boynumdan geçiriyorum parmak aramda ki sigarayla beraber.
Ve tabureye tekmeyi,
Bir nefes daha alarak baþlatýyorum.
Dudaklarýmdan ölüyorum..


Adil Karaoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.