Denedim hep unutmayý ! Bileklerimden baþladým önce, Kac kesiðe þahit oldu kýlcal damarlarým. Kaç jilet eskittim. Kaç þarkýnýn nakaratýna astým kendimi. Kanýmý kurban ettim sana ulan. Aktýkça dahada unutuluyor olma ihtimalin hiç yoktu. Sol yanýma geçti gözlerin, Söküldüm bir terzi ipliðini örnek alarak. Üstelik hiçbir ustanýn dikemeyeceði kadar yaralýydým. Küstahým ben, Yaran kadar konuþ. Kanadýðýn kadar sev. Sevmediðin kadar sus. Yar’dýn oysa sen, Yara deðil. Bu yaranýn ustasý sen. Adý sen. Katili sen Kurbaný benim. Eyvallah...
Adil Karaoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Adil Karaoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.