Yokluðunun kara bulutlarý çöktü üzerime.. Damla damla, sensizlik düþtü tenime; Her damlada biraz daha yandý içim, Her yanýþta, biraz daha eksildim..
Susuz kaldým, kurak topraklar misali; Nefessiz zamanlar tüketiyordum, Ölüme bir adým daha yaklaþmýþtý bedenim; Oysa; yaþayabilmem için, bir yudum "Sen" yetecekti..
Katran karasý gecelerin koynunda, inim inim inlerken benliðim; Uykusuz geceleri kucaklýyordum, çaresizliðim diz boyu.. Sen, "yaþamak".. Hayat, "ölüm".. Ortasý ise, dipsiz bir kuyu.. Canýma yetti artýk, canýma yetti bu hayat oyunu...
Sevda uðruna verilen sözler, havada asýlý kaldý.. Bir varmýþ, bir yokmuþ ile baþladý; Týpký her masalda olduðu gibi.. Bu masalýn sonu, istenildiði gibi olmadý...
Masal bu ya, üç elma düþecekti gökten Biri senin, biri benim, biri de sevdiklerimizin baþýna Ama bu masalda elma falan yoktu, direk ayrýlýk düþtü kucaðýmýza...
Sen, kör býçaðýnla lime lime doðrarken yüreðimi; Ben, can çekiþiyordum seni anlatan mýsralarýmda.. Gözlerimden iki damla yaþ düþtü, kanayan satýrlarýma; Bu masalda elma yoktu, gözyaþlarým düþtü gökten; Biri, ölmeye yüz tutmuþ bana.. Biri de, beni diri diri mezara gömen sana..
byHaktan 23:35 Sosyal Medyada Paylaşın:
byHaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.