Bu susmalar adamýn boðulmasýna sebep oluyordu; Üstelik denizde falan da deðildi, Oturduðu yerde boðuluyordu adam..
"Seviyorum" dedi kýsýk bir sesle.. Kadýn yine susuyordu.. Ve adam son nefesini de "Seviyorum" sözcüðüne kullandý...
....
Sus olan kadýn þimdi çýðlýk çýðlýða "bende" diye baðýrýyordu.. Bunun için çok geçti artýk.. Adam nefesini çoktan teslim etmiþti bile; Onu duymasýna imkan yoktu...
Geç kalmýþtý kadýn; Sevdiðini söylemeye geç kalmýþtý... Bir anlýk bile olsa, yaþayamamýþtý bu duygunun tadýný; Eðer ki susmasaydý, Son nefesinde bile olsa, sevdiðiyle deðiþilmez bir mutluluk yaþayacaktý.. Oysa susmuþtu kadýn; Ve bu susmanýn acýsýný bir ömür yüreðinde taþýyacaktý...
.....
byHaktan Sosyal Medyada Paylaşın:
byHaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.