Þarkýlarda aramak yok Bir çiçeðin yaðmura suskunluðunu. Anlatamamasý yok, Mor’a, pembe’ye, Bir kýzýl goncaya soyunmuþ sevdasýný.
Yalýn ayak korkulara yürümek, Çýrýlçýplak savaþmak ölümle Ve aðlamak yok, Olasýlýksýz rastlantýlarýna sevdiðimiz filmlerin Sevmek Zamaný’nda gitmek yok…
Ýnanmak, gecenin köründe Kayan bir yýldýzýn kuyruðundaki periye Güneþe aldanýp soyut bir tabloda, Paydos saatini beklemek acýlarýn, Cadde boyu yüzüne vuran rüzgarýn sarhoþluðunda Þiir yazmak yok, en güzel tonuna kahverenginin.
Kaleler yapmak, sustuklarýmýzdan Ve damýtýp beyaz bir gül yapraðýndan umudu Topraða, ekmeðe vermek yok.
Dünyayý dolaþmak gözlerinde Göze almadan kaybetmenin cesaretini Sevmek, Keþfetmek, Kahrolasý mecburiyetlerin parmaklarýnda Ezilmemiþ insan hikayelerini Kaydetmek yok, En koyu mürekkebiyle mavinin Susuz bir coðrafyanýn kavruk çizgilerine.
Yok; öncesi, sonrasý Miladý yok tarihin, ellerin gibi Ve kokusu þehrin, saçlarýn deðil. Açýk pencereler önünde sonsuzluðun þarkýsý Leyla yok ve Mecnun Çöllerin deðil. Korkmak, ellerin deðil. Yok hükmü kederlerin Erenlerin derdi yok
Bir tek aþk var ellerimde Ellerimde hiç bir þey yok…
11.02.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet abdırgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.