Daðlar boyu Kör kurþuna tabi kalýr, Yüreðine soðuktan bir kurþun girerdi… Azad’a çýrpýnýrdý gökyüzü. Aðýt yakar, Hüzün bulaþýrdý renklere…
Þimdi yalnýzlýðýn rengi de yok, Tüm karanlýklar sýrtýný dönmüþ bana. Ahval de arþ-a aðlayan bakýþlarýný Görür oldu gözlerim, Keþke dedim, ahvalde muaf olsaydý gündüzler…
Kalemimi býraktýðým yerde býraktým sevgimi… Can sýkýntýsýnýn mesken tuttuðu günde, Þimdi kadehleri dibine vurma saati…
Sen söyle bu sefer, Herkes olana þiir yazýlýr mý ?
Merhaba kuzen, Merhaba halaoðlu…
Secde-i rukü’da Ahsen’i yalnýz býrakma. Benim gibi sev. Bakma gözlerine…
Aydýncan Kazaklý 03/02/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aydıncan Kazaklı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.