glenay
EKSİK ŞİİRLER
glenay

EKSİK ŞİİRLER


EKSİK ŞİİRLER




eksik şiirler, ben üşüyorum
alın kollarınıza
siz tümleyin
ben ısınayım


aç çocuklar
sürüngen gibi yerde
yapışmışlar toprağa
kapatıyor yüzünü şiir gözlerim
kan damlıyor, kuru toprağa


yarama tuz basın
yerden kaldırın başımı
topuklarıma değsin ayaklarım
kollarım oyuna dursun


ağlamak istiyorum
eksik insanlığıma
yarım yanlarımı bulun
gösterin avama


yere y’ağsın bütün yıldızlar
kurumasın çocukların boğazı
sular akın, çağlayın
bir bitki gibi besleyin


yok! yok insanlığımızdan bir umut
doğru çekmeyiz
yanlışlarımızın fotoğrafını
gözünüzün içine sokarız sonra
beyninize monte edeceklerimizi


bu aç
bu yurtsuz
bu yuvasız
bu çaresiz çocuklar
insanlar
ne tür oyunlar sonucudur
bilmezsiniz


ne kadar küçüldü bilir misiniz sorunlarım
yerde serili, çöp bacaklı
çocukları gördükten sonra
belâ okudum bütün savaşlara
kayboldu kişisel kaygılarım
zerresi İken zerrenin
yok oldu
gözlerinden sızan gözyaşlarının
çocukların


ah eksik dizeler
öyle kalın yerinizde..
insanlık çoğalsın
bakıp ağlamak yetmez
uzaktan!..

eksik insanlık..





02. 02. 2015 / NAZİK GÜLÜNAY





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.