Saydam

Aðlarken kendi közümü söndürdüðüm
Kendi tuzumu azdýrdýðým kalabalýðým
Kafasý karýþýk zamansýzlýklarým
Herhangi bir renk olmak için, tüm renkleri sevmek gerekti
Köre bulanmýþ dünya için ne zordu
Hepsini biraz tanýmak
Köz olmak için, önce yanmak
Yanmadan önce piþmek
Dört mevsimden hiç biri
Bu melodiye sýðamadý

Kendi ellerinle kendimi yok eden suret bürünmemiþ henüz
Varlýðýnýn yok olma sebebim olmasý
Uyuþmasý bunlarýn
Ama uymamasý, hiçbir kâðýt üzerinde
Ayný geceye yatýp, baþka mevsimlerde yakalamak gibi
Küçük hesaplar bunlar
Varlýðýnýn yok olma nedenim olmasý
Her þey sýradanken
Biz sýralamasýný bozduk bu hikâyenin

Can sýkan þiirlerim oldu benim
Ellerimi hiç kafamýn üzerindeki uçuþan sevinçlere kadar uzatamadým
Denk gelmedi o mutluluklar
Ya da geldiðinde artýk mutluluðunu yitirmiþlerdi
Gelip, geçici, anlýk mutluluklarla yetinemeyenlerdir aslýnda en hüzünlüsü
Düþmedim dediðim yerde
Ýçimdeki her þeyi düþürdüðümü
Gözlerimden anladým
Yaðmur bulutu tepemde
Yaðmur kuþu
Yaðmur sonrasý topraðý
Pembe unuttu rengini, uçtu

Can sýkýcý þeyler bunlar

Sigaraya baþlama nedenidir
Yýkýlan hayaller
Bir hatýra gibi dikilir dumanýn gözlerinin önüne
O dumanýn içine neler sýðdýrmazsýn ki

Sigaraya baþlama nedenidir, gidenler
En çok onlarýn silik hatýralarýný barýndýrýrýz dumanýn içinde
Yüzeyde nedensiz ama aslýnda nasýl da hikâyesi vardýr, gökyüzüne ulaþan dumanlarýn
Ýçmek için daha iyi bir neden yoktur
Hiç þüphesiz

Çýktýðým yollarýn pusulasý bozuk
Herhangi bir yere varmanýn telaþý býraktý kýpýrtýsýný
Tek rahatsýzlýðým buydu
Heyecansýz yolculuklarým
Durup dururken pencereden gökyüzüne uzanýþlarým
Bulutlarda arayýþým seni
Çok mu inandým masallara

Henüz yazýlmamýþ bir masaldan düþmüþtüm ben
Kahramanýn yüzünü görememiþtim
Caným sýkýlmýþtý
Uyanýnca her yer berbat görünüyordu
Göremediklerime körlüðü duyurmayý isterdim
Rüyalara fazla takýlmýþtým
Hayallerimden tanýyordum seni, o kadar
Gerçek hayat ya fazlasýyla tanýtýp, bozdu aramýzý
Ya da tanýþmamýza fýrsat bile vermedi
Üzücü þeyler bunlar

Gökkuþaðýndan uzak þehirlerde renkli ýþýklara kanýyoruz
Hava ýlýk ve nemli, yapýþkan
Lüks aydýnlatýcýlarla gizlenmeye çalýþarak
Biraz daha yýkanýyoruz yapmacýk, süslü kelimelerle
Yýkýlýyoruz, yaralarýmýzý birisi göz ucuyla sýyýrdýðýnda

Görebildiðim tüm renkleri armaðan etmek isterdim körlere
Siyah bana yeter, ay ýþýðýnýn aydýnlattýðý
Bulutsu, saydam
Somutlaþtýramadýðým gün gibi gerçekler var tenimi sarmalayan
Þeffaflýktan bahsediyorum titreyerek
Dilim sürçüyor
Neyi doðru yapmak istedimse
O yanlýþým oluyor
Dirliði, düzeni yok yüreðimin
Dalgýnlýklarýmý daðýtmaya çalýþýyorum sokaklara
Birlik olup, toplanýyorlar
Ben en çok ellerini uzaklaþtýran þehirlere dargýným
Kaybolamýyorum, þehrin merkezindeki sokak lambasý gibi gözlerim
Ýlk ýþýkta bulunuyorum


On Üç Ocak Ýki Bin On Beþ 17 00
Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın: