Hüzne çalar gözlerin; Yorgun bir akþamýn sessizliðinde Uçuþur martýlar. Vurur sahiline yüreðinin, Hýrçýn hasret dalgalarý. Bir ana, Bir memleket türküsü, Vuslatýn arzusunda bir sevda olup.
Hüzne çalar gözlerin; Söylenememiþ güzel sözlerin piþmanlýðýnda, Bir þiir tadýnda. Ýsyanýn sessizliði dökülür dudaklarýndan, Tutsaklýðýna lanet zamanlarýn...
Hüzne çalar gözlerin; Gece mavisine bürünmüþ umut, Bir masal perisi bekleyiþinde. Kulaklarýnda birkaç beste, Kalabalýðýn arasýnda Yalnýzlýðýnýn senfonisinde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet abdırgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.