gözlerinde ikiye bölünmüþse dünya, birleþir bir devinim yinelenir canlýlarda yere düþen yapraðýný almaya çalýþýr çýnar aðacý üstünde gezinen sürüngenden aðzý açýlýr kuru çeþmelerin
eðmez kirpiklerini yere hiçbir suçsuz davasýndan vazgeçmez mahkeme duvarýna dönmez yüzü umut meler uzaklarda da olsa koþar getirir çoban köpeði gölgesine adaletin
bakýþlar aþka düþer Adem ve Havva’dan beri bir bakýþla koparýlan elma aþktan uzaklaþtýrýr þeytaný sevgiden kaçar
sevda makamýnda gezinir insan bal yapmaya koyulur arý dünya batarsa göze sevgilinin bakýþlarý çýkartýr cana deðer can
þarkýmý yalnýz gözlerine yaparým bütün gizini ömrüme döker masal kahramaným, baþ aktörüm öyle sýradan bir insanken bakýnca mecnun þiir okur gözümde Mevlâna olurum Þems’i arayan
ne çok yýkýlsa da aþkýn basamaklarý sil baþtan baþlarým sanki hayata bakýþlarý çýkar gelir rüyadan!
13. 01. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.