Ruhumu aydýnlatýr bir beyaz cümbüþ, Hale hale süzülürken topraða Ruhum þimdi kýrýk kanatlý bir beyaz kuþ, Gecenin karasýndan belki çýkar sabaha.
Kardan bir çölün ortasýnda yürür gibi, Zaman gibi, su gibi akýp gidiyor. Gökten benliðime vuran bir tipi Önce ellerimde sonra içimde eriyor.
Ak akýncýlardan gelen o davet, Ýçerimde ki karanlýk boþluða doluyor. Var olarak yok oluþu anlatan o cihet; Kar gibi, kar gibi üzerime yaðýyor. Sosyal Medyada Paylaşın:
Kevser kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.