Avuçlarým Ýbrahim’in ateþiyle tutuþtu,
Yetmedi bir serçenin, bir Afgan çocuðun ve bir taþýn
Gözyaþlarý onu söndürmeye.
Sokaklar yenik düþtü paydos devrimine,
Ve erler boþaltýldý kýþlalardan.
Birkaç silah ve üç beþ sahipsiz postal kaldý
Onlardan geriye…
Sonra lepiska saçlý bir kadýn,
Kafasýný çevirip gök kubbeye
Kurumuþ dudaklarýndan üç beþ kelam savurdu.
Ve göðün binlerce yýllýk kitli mistik kapýsý
Sadece o kelamlarla yerinden savruldu…
Ve sonra belirdi garip bir uðultu,
Havada bir unutuþkokusu,
Havada bir isyan bulutu,
Ve havada, sokaklarda ve cadde boyunca
Ayýn, güneþin ve yaldýzlarýn baðrýnda,
Simalarda korku, þakaklarda ter,
Kulaklarda kesik bir haykýrýþ uðultusu…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.