Ne yýldýzsýn, ne güneþsin, ne gökyüzü, Yalnýz doðmamýþ ufkun aydýnlýk yüzü. Ne edebiyata sýðarsýn, ne adýn geçer tarihte, Bir garip efsanesin dolaþýp duran dillerde…
Zaman kavramýný siliverdik miydi hayattan, Ne geçmiþim olursun, ne de geleceðim. Bir de silinirsen mýh gibi yapýþan anýlardan, Bir kadavraya verilmiþ nefes olarak döneceðim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kevser kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.