Bir haykýrýþ dillerde, muhtevi bir eda ile
Öyle bir hengâme ki sükûtun ötesinde,
Varoluþ mücadelesi, yokluðun içinde
Çile’den baþka ses yok Üstadýn dilinde…
Prangalar vurulmuþ kutsanmýþ yüreðine,
En paslý zincirler geçirilmiþ ruhunun süzgecine,
Ne gariptir ki ölümü anlatýr her ölümsüze,
Acý ve lezzet her ikisi de Üstadýn elinde…
Yaþam ab-ý hayat suyu içmesini bilene,
Ýnsan kanadý kýrýk bir serçe ölümün pençesinde,
Mailerde boðulmuþ kartalýn tüðlerinde;
Ve ayak sesleri, Üstadýn iþittiði her yerde…
Tüm kapýlar kitli, yine gözlerde perde,
Kýrýk bir testi akar durur gerçeðe
Ayýrmak ne mümkün ebed ve ezel karýþmýþ birbirine,
Kalu beladan beri vardý bu çile Üstadýn gözlerinde…
Filizler boy verdi, vuslat sardý her yaný;
Ve insanlarýn ümit baðladýðý beduhlarý,
Yazýk ki gemiler terk etti limanlarý,
Bir garip yolcu, bir garip hancý anar Necip Fazýl’ý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.