susuþunu seviyorum gök boþaltýrken bütün yükünü karþýmda durup bana cephe alýrken ayyaþ bir adam gibi bozarak aðzýný durmadan ateþ kusarak
karþýmda duruþunu öylesine masum bir çocuk gibi gözlerini kýrpýþtýrarak adýmý söyleyiþini ve.. tek sözcükte beni nasýl mahkum ediþini aþka
geliþini alel acele bir yere yetiþecekmiþ gibi sigaraný yere atýp çiðneyerek heyecanla çýkýþýný merdivenleri gözlerimde duruþunu
ben suskun sen suskun ibadet eder gibi diz dize birbirimize sonra gülüþünü seviyorum kocaman kahkahalarýn varken gözlerinle
olmadý gidiþin bakýþlarýný unutup bende bir þiir bile tutuþturmadan sevginle toza bulayarak anýlarý gökyüzünün lânetiyle baþ baþa býrakýp baþka bir kola giriþin en çok bu ihanetin koydu her þeyi unuttum da bunu unutamadým sustun
susmadým
23. 12. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.