Suç Mahalli
Býraksam gözlerim denize atlayacak gibi
Ýki yudum suda boðulur
Sonrasý hep buðu, hep aðlamak
Netliðini yitireli zaman, kaç yýl oluyor?
Küçükken her suçun suçlusu
Büyürken suçun cezasý, eza ve sefasý
Bildiklerim beni sarsar da kitaplarý doldurmaz
Bilmek istediklerim dünyaya sýðmaz
Çok fazla kendi adýmý yazdým, renkli fasulyelerle
Sonra senin adýn, kendi adýmý solladý
Soluma yazdým, tek renkle
Bir kýrmýzýdan ancak böyle bir maviyle vazgeçilebilirdi
Yine de geçmedim
Taþlarýn renklerini çektim üzerime
Sarstým kendimi, büyük bir sarsýntý oluþtu
Darp edildim ruhum tarafýndan
Hýrpalandýkça daðýldým, daðýldýkça çoðaldým
Þimdi gördüðüm her þey derme, çatma
Babamýn yüzü gibi asýk
Bildiklerimden korktum, bildiklerimin bildiðim gibi olmadýðýný öðreneceðimden
Bilmediðim þeylerin hep baþkalarý tarafýndan bilineceðinden
Bildiklerimi bile gizledim
Kaþýmdaki o kesikten izledim yedi kat gökyüzünü
Yalnýzlýðým daha da arttý
Bildiklerimden arta kalan ne varsa
Düþtüðüm rahimde çýrpýndýðýmdýr
Ve çýldýrdýðýmdýr insanlýðýn tasasýnda
Elem ve kederine hapsettiðim kendimi
Aðlamaklý gökyüzüm
Sustuklarýmdan yalnýzca bir tanesi bu
Geniþ mahallelerde meydan yeri
Köþe baþlarý saklambaç dolu
Yedi kat indiðinde bizim sokaða
Suç mahallidir artýk tüm bakýþlar
Birbirini ararken, kovalarken seyirler
Dünya küçük bir yer terk etmek için
Ama kalmak için de geniþ
Göðüs kafesimde bir çift kuþ besliyorum
Onlarý büyütüp, onlarla yedi kat gökyüzüne gideceðim
Giderken sustuðum ikinci þey olacak bu
Bir ikindi vakti
Susmalar haykýrmalarý hatýrlatýr, ben hatýrlamayacaðým
Susmak kendine bir kurþun sýkmak gibi
Ýçini sýkmak gibi
Kendini bitirmek gibi
Susmak sadece gideceðin yeri saklamak için
Kuþkanatlarýndan yaðmur sýzlanýrken
Ben yaðmurlarýnda yýkanýrken damlarýn
Epeyce suçluyum
Ama suskunluðumun bununla ilgisi yok
Yanlýþ sorular var aklýmda cevabýný doðru bildiðim
Anlatýrsam da denk düþmeyeceðine inandýðým sessiz hikâyeler
Romanýný kendi elleriyle yazan kahramaným
Kahramanýný kendi elleriyle öldüren katil
Toz bulutu
Keþke her toz bulutu çiçekler gibi olsa
Ve sayýsýz yýldýz tozu kaçsa gözlerime
Gözlerim çakmak gibi olsa ve þimþek çaksa
Yedi kat gökyüzünde
Ýþte bu suçu üstlenebilirim
Nedensiz, niteliðimi kaybedip, sadece istediðim için.
Yirmi Ýki Aralýk Ýki Bin On Dört 18 10
Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.