Düþümde gördüðüm, Uyuyan bir gece mavisiydi sadece. Ve yüzüme çarpan tanýdýk bir rüzgar. Biliyor musun? Dokunuþlarý siyahý dürten bir yalnýzlýkmýþ aþkýn. Ya da yitirilmiþ en gerçek yalanmýþ aþkýn. Bu þehrin beyazlarýna söylüyorum adýný, Sesim sýcaðýnda nefretimin. Sonra; Sonra kal diyesim geliyor dilimin ucuna Kal iþte sevgilim...
Bu þehrin beyazlarýna yazýyorum adýný, Siyahlar sövmelerimde rehin! Býrak! Bir krizantem telaþý daðlansýn ciðerini bulutlarýn. Selamý kalsýn gökyüzünün cebimde. Bir Eylül fýrtýnasý, bir yaný eksik mahmurluðun Býraktým sende kalsýn haftanýn tüm günleri. Topraðýn gülüþleri bende þimdi. Dün gece; Gözlerimde efkarlardým seni, Bir isyan yükledim omuzlarýma. Ýhanetlerine borcum olsun istedim. Ellerimde imlasý devrik þiirlerim. Baþucumda adresi yangýnlarýn. Biliyorum gitmesine gideceksin ya Yine de ölümlerine kal demek istedim Kal iþte sevgilim!
Düþümde gördüðüm, Uyuyan bir gece mavisiydi sadece. Ve yüzüme çarpan eski bir sitemdi. Þimdi sen yoksun öyle mi? Demek baþ ucumda artýk olmayacak nefesin. Demek ellerimi dokunduðum her þeyde yiteceksin. Býrakýp bu beþ para etmez hayatýn orta yerinde Ansýzýn çekip gideceksin. Git...! Git....! Özlersem haram olsun, Çocuk gülüþlerine denk adýný. Ya da ruhuma müptela o tarifsiz sancýný. Yalnýzlýðýn adýdýr senden geriye kalan, Biliyorsun "Aþk" denilen þey koskoca bir yalan. Git....! Þimdi bana; Korkularýmýn cezbesinde dudaklarýný aramak düþer. Ve el sallarken her þiirin ardýndan, Boynu bükük rüzgarlara asýlmak düþer. Boþ vermiþim... Kazýyorum kirpiðimle gözlerimin mezarýný. Bir cümlen kalýyor dilimin mabedinde sýcak, Biliyorum yinede yüreðimi "Seni seviyorum" demek kadar bir acý yakacak. O yüzden belki de Gideceðini bile bile Ýþte hep "Kal" diyesim geliyor sevgilim. Anlýyor musun? Kal iþte...
Engin Badem -acemiþair- Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.