Sen gittin, Geriye bir rüzgarý kaldý bu þehrin. Sen gittin, Pusulasý bozuldu sana döngü kýblenin. Þarkýlar yarým, ay yarým, Yarým kaldý dilimde adýn. Sen gittin, Yürüdü ardýn sýra saramýþ yapraklar. Bir kýzýl su, unutulmuþ akþamda. Sen gittin tüm feri söndü bu mumun o gümüþ þamdanda.
Yine aynýyým. Yine o ayný yerde, yine o ayný kýrýk taburedeyim. Yine bir yarým cigara, yine emanet dudaðýma, Sen gittin dokunamadan kýzýl duvaðýna. Ellerim göðsümde, gözlüðümde mavi neon Sen gittin, rüzgar gözlerini geçiyor, saat on. Meðer sen, Herþeyi kendine döndüren ýþýkmýþsýn. Azýcýk ay ýþýðý, azýcýk sarmaþýkmýþsýn. Kimsesiz bir yaðmur tane, Kimsesiz bir okyanus köpüðü. Nerdesin ey yüreðimin en masum öpücüðü.
Sen gittin, Denizsiz bir þehrin siyah ahýnda kaldým. Hangi þey sana benziyorsa, yaðmur kadar, can kadar, Alýp avucuma cansýz býraktým. Sen gittin, kavuþamadý bir yarým digerine. Sen gittin, kan düþtü ansýzýn gözlerime. Yürüyüp gitmeliyim, terketmeli hüznün biraz. Çizmeliyim ismini, bir akþam siyah,bir akþam beyaz. Neylerim adýn dilimde duaysa, ya da neylerim intizarsa. Kýzýyorum iþte sana, bir hani seven nasýl kýzarsa.
Þimdi yine aynýyým, Her gece bir kaçak esareti, bir mayýn tarlasý. Yine de koyamýyorum adýnýn yanýna bir “ kahrolasý” Bütün þarkýlar ateþ, bütün kýrýntýlarýnda deprem. Bir taburenin üstündeyim, dudaðýmda bir yarým cigara. Lanet olsun diyorum, lanet olsun, sana deðil kendi adýma. Þimdi yine aynýyým, Bir okyanus hýþýrtýsý, bir ayaz telaþýndayým. Sanma ki bir güneþin en lacivert anýndayým. Sen gittin, Oysa üþümeliydi parmak uçlarým. Sen gittin, Oysa bir çaya rehin kalmalýydý dudaðým. Ben yine aynýyým, O güneþler avuçladýðýmýz yerde. Yine o ýslak tabure üstünde. Sen gittin, Býçkýn þarkýlar yarým, Sen gittin, Yarým kaldý adýn dilimde. Issýz bir zaman ertesindeyim karmakarýþýðým Bir içimde yosun kokusu bir o kadar da aþýðým.
Þimdi yine aynýyým, Bekler dururum dudaðýmda sensiz türkülerle. Yine ýslanmýþ sokaðýn, yine yaðmur var bu þehirde. Dimdik duruyorum, Yine konuþuyorum konuþtuklarýnla. Ýki çay söylüyorum Armira’da, Ýki çay, bir bacaðý aksayan o garsona. Sonra; Ýki þeker býrakýyorum tabaðýna, Ýki can býrakýyorum avuçlarýma. Yine þiirler yazýyorum her beyaz peçeteye, Her adisyon arkasýna adýný. Adýmý yazamýyorum yanýna iþte baðýþla. Sonra eðmesin diye baþýný, saksýda býraktýðýn menekþelerin. Saðýp gözlerimden sularý suluyorum. Gizliyorum içimin en acýyan yanýný, gizliyorum. Gizliyorum iþte intiharýmý. Sonra yürüyorum, kolumda sen var gibi. Kokluyorum saçlarýný, Karanfil caddesinde karanfil koklar gibi. Konuþsana! Ceplerimde tuzlu ay çekirdeðim, sabah güneþim olmayacak mýsýn? Olmayacak mýsýn her sabah ununa ter bulaþmýþ ekmeðim. Konuþsana; Kim olacak benim gece alacasý mavi ten ayazým. Kim olacak vuslatýna tarihler yazdýðým. Artýk kim yaslar baþýný omzuma sen kadar. Kim konuþur benimle usanmadan, sen kadar. Þimdi ben kimi üzer, kime nazlanýrým, Kime þiirler yazar, kimi gizli özneye saklarým. Þimdi ben bu aþka, ayrýlýk savcýsýyla nasýl tutanak tutarým. Haklýsýn bu böyle olmayacak, tüm eþyalarýný toplamalýyým. Kalmamalý bu kentte rehin, seni fazla bekletmem, Ýlk sela sesinde yanýndayým.
Engin Badem -acemiþair- Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.