Bak bana! Ýçimde harpler, gergin nefesler, inlemeler… Dinle! Ýçimde çýðlýk çýðlýða hayaller. Kopan kýyamet olsun þimdiden sonra, Bilirim yoktur her yaraya merhem. Gök kubbe devrilip baþýma yýkýlsa, Ahu vah edipte inlemem.
Kaçsam, arkamdan gelen ve önümden giden Her þeyden! Kaçsam ki ben, en çok da kendimden. Bilirim, lakin hep arkamdadýr gölgem. Zifiri karanlýðýnda gecenin, Aðlarým oturup bir sokak baþýna, Aðlarým kendime ve sana. Sonra güneþ uyku mahmurluðundan uyanýnca, Ve gölgem buçuk günlük inzivaya varýnca, Bakarým! Ama göremem! Çünkü gölgem,,, Boyumu aþmýþtýr çoktan. Sosyal Medyada Paylaşın:
Kevser kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.