Ellerimde üç bela biri hasret biri gam
Biri güneþte titrek, o sýtmalý muamma
Kanadýmda üç nokta bir çiçekli bir yama
Biri renklere hasret saðýr, dilsiz ve âmâ
Uçamam, savrulurum vurur beni bir avcý
Azrail yaklaþtýkça kalbimde buruk acý
Hayatýmda üç yara bulunmadý ilacý
Küçüktüm, çok küçüktüm masumdu umutlarým
Öyle gök gürlemezdi, sakindi bulutlarým
Çizilmemiþti henüz aþýlmaz hudutlarým
Sonra yýkýldý her þey bulutlar sinirlendi
Tozpembe düþler ise gözyaþýyla kirlendi
Kaným yýlanla deðil nefretle zehirlendi
Gözlerimde üç damla hüzün, özlem ve babam
Bir bilen olmalýydý sessiz sedamý duyan
Satýr aralarýna gizlendi feryatlarým
Gülsem mi aðlasam mý bitmedi tezatlarým
Mühürlendi sevgiye uzanan kanatlarým
Ben artýk büyümedim tutukluydum maziye
Umutlarým kefenli, her gün yeni taziye
Cenkte güven kaybetmiþ þu yaralý gaziye
Açýlsýn hüzünlere gebe hayat yollarý
Açýlsýn kederlerin kucaklayan kollarý
Nafile gün ýþýðý, benzim kül gibi sarý…
Olmayacak, denedim büyük geldi gülüþler
Yapmacýktý mutluluk, hakiki üzülüþler
Ay ýþýðýndan kalbe yansýyan parlak düþler
Yenilecek geceye seni düþündüðüm an…