Sen, göðün alnýna astýðým Elif
Damarlarýnýn ’nun’u çatýk, kanlý akýþý ürkek
Mimli dilinde kifayetsizliðin lâl
Bir ’vav’ kadar uzaksýn ömrüne
Bir ’es’ kadar yakýn gözlerine...
Keder kapýsýndan birûn eyle düþlerini
Ellerinin kar þeffaflýðýna dokunmasýn hüzün
Yürüdükçe izi kalýr yalýnayak düþlerinin
Avuç çizgilerin yolunu bilmez, þaþkýn
Çýkmaza yönelirsin týrmandýkça heybetli daðlarý
Sonra çýð düþer yüreðine, ezilirsin
Soludukça havayý boðulursun
Nefesin halkalanýr boþlukta
Daðýlýr cümbüþ- ü alem gamlý efkârýnla
Yüreðin kanar mý Elif, aðlar mý gözlerin
Baþucunda sakladýðýn anýlar anlatýr mý yetimliðini
Hoyratça eser mi delifiþek rüzgâr
Arafta bekler mi gül kurusu umutlar, g/özler mi ruhunu
Gamzelerine üþüþür mü milyon kere gülücük
Bana öyle çaresiz bakma Elif
Yanýt/sýzým
Mühürler tümcelerimi kan kusan yalnýzlýðýn
Çabaladýkça daha da batarýz zifiri karanlýða
Hayat baðlarýmýz zincirlendiðinden beri
Sömürülür bulutlarýn þah damarýna asýlan masumiyet
Aðlar mý dersin ha Elif
Düþer mi saflýðýmýz saçlarýmýza damla damla
Zülüfünün teline canýmý verdiðim,
Haydi gel, tutalým gökkuþaðýnýn al rengini
Sakýn
Sakýn býrakma elimi
Sensizliðin kirli çukuruna savurma beni
Elif elif bakma öyle d/üþüyorum
Harabenin küflü duvarlarýna yazýlý özlemin
Efil efil esiyor gözlerinde acýlar
Mart / 2013
Okan þairime sonsuz saygým ve teþekkürlerimle...
Seda Yükler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.