aralýk geldi deðdi yüzü yüzüme üç elif miktarý güldüm düþtüm nun karnýna bir nokta yine gelen olmadý sevdama nur yaðdý da
güzel söylenmedi þarkým mikrofonu elime almak düþtü gönlüme titretsem yürekleri en çok da onun gönül telini
nasýl sallantýda geçti gün hangi istediðimi yaptým acaba üç beþ þarký söylemekten baþka girdim mi kendi içime en az bir saat uyur uyanýk öyle býraktým kendimi doyasýya oturdum mu günün saltanatýnda
yine beklediðim gelmedi haberlere söylendim durdum daha çok ta politikacýlara kýzdým alaycý gülümsemelerine tapuladýklarýný düþündüm gülmelerimizi
dersine iyi çalýþmamýþ öðrenci gibi yarýna kuþkuyla baktým yine onsuz geçecek her saniye, dakika, saat gözlerinden uzakta batacak gün onsuz olacak sabah
kalkýp çayý koyacaðým ocaða perdelerini açacaðým pencerelerin çiçekler susuz mu bakacaðým göz gezdireceðim karþý pencerelere onu göremeyeceðim bakýþlarým yere düþecek
belki yarýn kar yaðacak beyaza boyayacak ruhumu bir tuvalin baþýna oturacaðým natürmorttan sonra onu çizeceðim yalnýz gölgemin yanýna haberi olmayacak
kaçýncý onsuz geçen yýl bu yine geldi aralýk üç elif miktarý güldüm yüzü deðdi yüzüme nun karnýna bir nokta düþtüm yine gelen olmadý
01. 12. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.