Gün batýmýyla mehtaba karýþan, Bazý akþamlarda unutmak daha bir zordur. Buðulu gözlerle aklýna gelir bir anda, Hiç aklýnda yokken yüreðin sýzlar.
Ýnci tanesi gibi süzülür yaþýn gözlerden, Yüreðinin derinliklerinde Ýncildiðini hissedersin. Mümkünatý yoktur yaþanmýþlýklarý unutmanýn. Geceye karýþan yalnýz akþamlarda, Yine aklýn karýþýr,dalarsýn ummana, Ýç çekersin sessizce yüreðini koparan sevgiliye,
Bazen yüreðinde biri varken baþka birini sevmek zordur. Umutsuzluklarý kenara býrakýp,bütün umutlarýný yere dökersin, Bir daha toplayamazsýn, toparlanamaz-sýn. Kalýrsýn, öylece yorgun bakan gözlerle.. Ve umutsuzca yoluna bakarsýn. Kala kalýrsýn oracýkta,can üstüne can düþer yüreðinde, Anlarsýn unutmak kolay deðil,
Hangi yokluðunun karanlýðýnda býraktýn beni ey sevgili,,, 23.11.14 Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülyalım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.