Vakit Öldürme Seansları
Bir yaným bu koca þehirden ayrýlmanýn üzüntüsüyle dolu,
Bir yaným gri þehire koþmanýn mutluluðuyla.
Aþk bir kaçýþýn tutsaklýðýyla gitmek midir?
Ya da giderek kalmak...
Tümcelerin ahengine býrakarak kendini yol almak,
Ve ilk aþktan sola dönmek.
Harekat saati gelmiþ bulunmakta,
Serüven baþladý tam bu gece.
Yeni bir macera, yep yeni anýlar,
Kalplerimize temiz aþklar ekme zamaný.
Asfalt yollar kayboluyor git gide geride býraktýklarýyla,
Sayfalar yapraklarýndan kopuyor ürkekçe.
Bir ceylan saflýðýnda çarpýyor kalpler,
Yürüdükçe, erittikçe ve tükettikçe...
Kalan saatler sýðmýyor zamanlarýma,
Akreple yelkovan hep aynýyý gösteriyor.
Geçmek bilir mi bu yolculuk,
Göz açýp kapayýncaya kadar sarýlýr mýyým sana?
Aðzýmda büyüyor tüm kekeme sözler,
Bir ýslýk çalýyorum gök yüzüne.
Yüzümde kaç tane yýldýz biriktiyse,
Ay’ý bölüyorum eþ’sizliðime.
Göz yaþý damlýyor yanaklarýmdan,
Nefesim bir kar tanesi kadar sýcak;
Öyle sensizim iþte...
Kavuþmak hiç bu kadar uzun gelmemiþti,
Durmuyor içimdeki akan nehirler.
Erenler sokaklara döküldü Ceren’im,
Devrimci türküler sardý dudaklarýmý.
Ah! Ýçine koca þehri hapsettiðim,
Nefesim, ömür yetmezliðim benim.
Ne de güzel gülüyor bana içinin yeþili,
Nasýl da bakýyor o ellerin yüzüme.
Ah! benim sevdalým, yalýn ayaklý derdim.
Özledim seni diyorum ciðerimin yarýsý,
Kumral teninde gezindiðim.
Sabýr taþým taþtý doldu beklemekten,
Daha yolun baþýndayým biliyorum;
Ama özledim be vurgun yârim.
Sürgünüm her gece yeþil gözlerine,
Pembemsi dudaklarýna, uzun kirpiklerine.
Hasret kaldým teninin kokusuna,
Göðsümde yatýþýna, nefes alýþýna.
Neyse yârim vakit öldürme seanslarý bunlar içimin,
Öldürkçe tüm vakitleri sana çýkýyor tüm kelimeler.
Ýkimizin toplamý bir eksikle düþ’üyorum her yerden...
Alican Yýldýrým / Vakit Öldürme Seanslarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.