Çıdam
Deðiþince simyâsý, ateþ dönüþür aþka
Ýçimde sýrra kadem, sýrdan aþikâr dirim.
Zerresinde nakýþý, nakkaþýn aþký baþka
Hayretin kýyýsýnda, boy versem vurgun yerim.
Ey hüznün âfâkýnda, nâz ile bekleyen gül
Ey vuslat þafaðýnda, gaflete düþen bülbül
Senin gözünde uyku, bende siyah perde tül
Çekilsin penceremden, kurusun tende terim.
Gecenin karasýna, çöker hüznümün aðý
Aynanýn sûretinde, söker kýyam þafaðý
Ayrýlýðýn zinciri, kemirirken bir daðý
Caným ecelsiz çýkar, üstünde yorgun serim.
Hasret canda pâyidar, imdâ’deyle Sultâným
Sâkilerin mîrâsý bir bâdeyle mestâným
Sen bu nâsý yâdeyle, boþ kalmasýn bir âným
Ýnler garip dilfigâr, söyler ki Mevlâ kerim.
Erol URAZ 18.11.2014 Kýrklareli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.