Taþan ýrmak yataðýný deðiþtirir
Yalpalanýr, yýkar bendini
Çarþaf deðiþtirmeye benzemez bu iþ
Yaðmur deðil güneþtir
Aþk varoluþ nedenimiz…
Milyonlarca yýl önceydi
At köpekten inceydi
Hava neydi, su ne
Hýr gür akarken dereler
Hangi leylek aldý seni
Gagasýnda o kuþun
Yýlan mý kurbaða mý neydik?
Uzak yýldýzlardan
Ayrý dünyalardan
Gezegenlerden geldik
Her yýldýzdan ayrý hücre
Geldi zamanla girdi tenimize…
Tek bir canlý yokken
Birleþtik hepimiz
Ölümsüz bir ruh girdi bedenimize
Tam güneþin göbeðinde
Baþladý bu en büyük aþk
Sallandýk göbekten
Dünyalý olduk
Þimdi yaþam bizde!
Bize baðlý nice gezegen
Nice yýldýz ayrý ayrý
Döllendi güneþimizden;
Beni bana býrak
Söndürmeye çalýþma ateþimi
Yanarsýn, git iþine bak
Al týðýný eline
Oyala beni
Gönlünün en güzel danteline!
Sakýn ola dokunma
Gönlümün bam teline
Ben onu bakýr renkli bulutlardan gerdim
Ateþine un diye serdim
Gül diye sevdim
Kâlp diye sana verdim
Sevdana yumak et düþlerinde
Sar bukle bukle saçlarýnýn teline!
Taþkýn ýrmak yataðýný deðiþtirir
Su yalpalanýr sevgilim
Yýldýzlar savaþýr gözlerinde
Bu kaosun içinde çalkalan
Gerçek sensin gerisi yalan
Eksiltme ýþýðýný gözlerinden
Varoluþ nedenimsin
Tutuþtur beni ateþinle
Bir yýldýzla doður yeniden
Yanarsam yanayým gecelerde
Yalnýzca sana geleyim ben!…
Þaban AKTAÞ
30.10.2000