Bu Akşam Yine Ben
Bu akþam yine tedirginim, duygularým benimle deðil sanki,
Onlarla kendime gelmek istiyorum amaburada deðiller gibi,
DÜnyanýn güzellikleri çýkýp gitti aklýmdan, geriye kalan posa,
Beni de alýp yoðurdu, tanýmadýðým biri çýktý ortaya sonunda...
Bu akþam kendimde deðilim, neredeysem toparlayamýyorum,
Tanýmadýðým bu insan ben miyim, iþin içinden çýkamýyorum,
Düzelmesi gereken ne varsa koymalýyým ortaya, ne var ne yok,
Sonra da toparlanmalý kaporta, ortada iþe yarayan biri yok...
Bu akþam çok garip gözüküyor dünya, hangi yana baksam boþ!
Düzelmesi için dua ediyorum ama onlardan da bana fayda yok!
Rabbim dualarýmý kabul etsin diyorum, arkasýndan da yine ben,
Kendimle ilgili sýkýntýlarý anlamaya çalýþýyorum, bunlar neden...?
Nedenlerle niçinlerle geldiðim bu diyarlarda yine anlýyorum ki,
Bana benden baþka acýyan yok, ortaya koymalýyým kendimle ilgili,
Ne varsa, okumalýyým hepsini yeni baþtan ama onun da sonu yok,
Bu dünyada Allah’tan baþka hiç kimseden gelenlerin bir önemi yok...!
Sonunda dualarýma dönüyorum yine: ’Rabb’im, senden geldik yine,
Dönüþümüz de sanadýr. Ýnsaf et þu kuluna, bitsin korkularým, ve,
Yine eski saðlýklý günlerime döneyim, ne varsa onlarda vardý, þimdi,
Mumla arýyor oldum o yýllarý. elden ne gelir artýk, yaþlýlýk geldi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.