ACI Kalp spazmým oldun sabahý bulmayan gecelerimde, Migrenimdin zýpkýn gibi saplanan beyin hücrelerime. Tsunamim oldun yerle bir ettin bedenimi! Yýkým oldun, her bir parçamda sen vardýn! Senin tüm çirkefliðin içimdeydi adeta, Kanserli hücremdin kesildikçe çoðalan yarama basýlan tuz oldun, erittin her bir yanýmý. Paramparça olmuþ vücudumda solucan oldun ve ben öldükçe diriliyordun. Ben ufaldýkça yüceler yücesi oluyordun karþýmda. An ve an, dirhem dirhem eriyordum…………………. …… ………………….. Þu an hayatýn neresindeyim bilmiyorum. Önemide yoktu zaten! Bir nefeslik ömür belkide benimki, ya da uzun yýllar çekilecek ýzdýrap! Acýnýn gölgesinde kaybolurken son feryatlarým ‘’-Bitti’’ demeni duymak son arzum……….. Muhsin DEMÝR 31 Aðustos 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhsindemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.