KARA TREN

KARA TREN

Kara trenleri bilirmisin sevgilim?
Hani yük diye hep dert yüklenir.
Ben hazýrým o trenlerle yola çýkmaya.
Tüm öfkemle, kederimle gidiyorum,
aþkýmý kara topraða kusacaðým senden çok ýraklarda…….


Hiçbir istasyonda durmak yok
o ýþýklý, yerleri mermer, insanlarýn koþuþturduðu duraklara inmeden!
Nelerle karþýlaþýrým kim bilir;
Benim gibi azap çekenler,
Sabýrsýzlýkla yar elini bekleyenler.
Raylarýn etrafýnda oynayan üstü baþý yýrtýk
sümüklü çocuklar….


Düþüncelerim deðiþmeyecek, ben gidiyorum karalara.
Belki içimdeki o iyileþmeyecek yaralar kanar,
Belki gözlerini anýmsarým aniden!
Belki istemesem de hayalin canlanýr baktýðým duvarlarda.

Sana sözüm olsun,
parçalýyorum içimdeki seni,
gidiyorum.
Elveda…





Muhsin DEMÝR
21 Mart 1998



Sosyal Medyada Paylaşın: