Ağlama Deli Gönlüm

Gezip, durdum sahili, dalgalarý dinledim.
Ahenk dolu seslere eþlik edip inledim.
Vefa yokmuþ bu aþkta, geç olsa da anladým.
Ömrünü bu sevdaya, baðlama deli gönlüm.

Kararmýþ ufuklarda bitkin halimi gördüm,
Bu sevdayý baþýma kendi elimle ördüm.
Kibir dolu güzele aldanýp hayal kurdum,
Sonu yalan bu aþka, aðlama deli gönlüm.

Hasretim yaðmurlara, gelmez oldu þaþarým.
Yürekte yanan aþkla mecnun olmuþ beþerim.
Bahar gelmiþ neyime, ben, kýþlarda yaþarým.
Ah! Edip ciðerimi, daðlama deli gönlüm.

Deli eserken poyraz, sahilde bir ben kalmýþ,
Ben geçmiþim kendimden bu sevda aklým almýþ.
Bir hayal görür gibi gözüm engine dalmýþ,
Köpüren sular gibi, çaðlama deli gönlüm.

Yalnýzlýk kader belki, ben suçumu bilirim.
Huzur dolu sahile dergâh diye gelirim.
Haram olsun baþkasý, o yar için ölürüm.
Kendini kýyýlarda, eðleme deli gönlüm.


Mehmet Macit
15.02.2014
Samsun

Hayat bize Tanrý’nýn bir emaneti
Bir vefasýz için harcamaya deðermi?
Býrak gitsin yoluna, kýymet bilmez yüreði
Batan güneþe yanma beyhude hiç aðlama
Bir vefasiz için aðlamaya deðer mi?
Minoþ
Yalnýzlýk Hakk’a mahsus, taþ bile yalnýz deðil,
Huzur ararsan eðer, þükret rabbine eðil,
Aslýný’ da unutma Mehmet’im boyum çiðil,
Namerdin gülmesini saðlama deli gönlüm.
Berhudar

Sosyal Medyada Paylaşın: