Sessiz Geldim Şehrine…

Sensiz geçen her günü aylar gibi sayarak,
Aþkýna varmak için döktüm nice dilleri.
Yürekteki bu sevda Allah’tandýr diyerek,
Mecnun gibi dolaþtým, bilmediðim illeri.
Gönül yaralarýný en derinden duyarak,
Hasret dolu yaþadým, uzun, zorlu yýllarý.

Þarkýlarýn hüznünde gözümden yaþ akarken,
Sensiz gezdiðim yerler bana yaban geliyor.
Umutsuz çýrpýnýþým için için yakarken,
Aþkýna muhtaç kalbim açmazlarda kalýyor.
Bir kez daha þehrine umut dolu bakarken,
Cefakâr ayaklarým sokaðýna dalýyor.

Gönül sesime uyup sana geldim ýraktan,
Saatler öncesinden durup yerimi aldým.
Sonunda karþýmdasýn ama biraz uzaktan,
Buðulanmýþ gözlerle cemalin seyre daldým.
Çok geçmeden ayrýldýn beklediðin duraktan,
Kanayan yüreðimle, biçare mahzun kaldým.

Küçük bir çocuk gibi yüreðim korkularda,
Saklandýðým kovukta titreyip durdum o gün.
Aþkýna hasret ruhum tarifsiz duygularda,
Dondurucu soðukta titreyip durdum o gün.
Yorgun düþen azalar isteksiz uykularda,
Ciðerlerim körükte titreyip durdum o gün.

Bir an coþku içinde sarýlýp ellerine,
Gönül kapýlarýný, açýp, dalmak istedim.
Þevk içinde kolumu dolayýp bellerine,
Özlediðim kokundan biraz çalmak istedim.
Parmaklarýmý sarýp saçýnýn tellerine,
Al renkli leblerinden buse almak istedim.

Þehrin sokaklarýnda sensiz bir beden kaldý.
Karþýmda loþ meyhane gönül meylere aktý.
Doldur be meyhaneci þehrin aþkýmý çaldý.
Saz aðlar ben aðlarým, mýzrap ciðerim yaktý.
Ayrýlýk aný yok mu? Aklýmý baþtan aldý.
Yaþla dolan gözlerim son kez þehrine baktý.

Sessiz geldim þehrine sessizce çýkýp gittim.
Yorgun duygularýmla, yoluma akýp gittim.

Mehmet Macit
30.12.2012
Samsun


Sosyal Medyada Paylaşın: