MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kumruların Dönüş Mevsimi
Zekeriya Terzioğlu

Kumruların Dönüş Mevsimi



Hüznünde býrak matemin suretini.
Dudaklarýnda kalmasýn keder.
Ben çekerim bu gamýn yükünü.
Sen mutlu ol yeter.

Yüreðinin kapýlarý kapansýn evrene.
Orda tek benim sevgim uyusun.
Gözlerinin kenarlarýndan aksýn pýnarlar,
Ýçindeki ummanda kardelenler büyüsün.

Parmaklarýn birer parmaklýk oldu yüreðime.
Ellerin ellerime benzerdi,
Gözlerin hiç bir þeye benzemeyecek kadar eþsiz,
Diþlerine konan nur sarardý topraklarý,
Sen gittin,soldu,umudun yapraklarý.

Düþler içinden doðarsýn yine,
Sen bir peri kýzý,
Karakýþýn perisi.
Karanlýklar ülkesinde yeþeren kardelendin,
Sen bir kýyamette, üþenmeyip gönlüme,
Kar taneleriyle gelendin.

Hüznünde býrak matemin suretini.
Ben çekerim yokluðunun yasýný,
Rüzgârlara fýsýlda arada sýrada,
Siliver yüreðimin pasýný.

Ben duyarým seni, tanýrým nefesinden,
Kumrularý yollarým, gönlümün kafesinden,
Sana buse taþýrlar, fýsýldarlar sevgimi,
Bu mevsim o mevsim,
Kumrularýn dönüþ mevsimi.

Kumrular döndüler, sýra sende.

Bir gün ansýzýn çýk gel de,
Bahtýmdaki karanlýk beyazlara bürünsün,
Bir gün ansýzýn çýk gel de,
Gölgeler içinden, nurdan yüzün görünsün.

Saadet þimdilerde mýsralarda yaþýyor,
Hasretin yüreðimden, deryalara taþýyor.

Zekeriya Terzioðlu

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.