" Bu aþk bir hilalle bir yýldýzýn aþkýdýr, Hiç bir yürekte barýnmaz,devasadýr coþkusu, Deruni hisler taþýr hüzünlü yazgýsýnda, Titrek nameler terler,alaca ezgisinde, "
...
Rengini gökkuþaðýndan deðil,þehit kanýndan alan sancak, Ne göklere sýðar ne arza,vicdana sýðar ancak.
Bir örtü için harbe girdi maraþýn, Þimdi o örtüyü çiðnemekte yarýþýn.
Tarihe düþman oldu,neslin ki senden deðil, Hakka diklen,kula kul,zalime ram,kula eðil.
Deðiþti biraz memleket,biraz da biz deðiþtik, Belki tanýmazsýn uzaklardan bakýnca, Az yaklaþ ki biziz,biz evlad-ý Fatihan, Hiç alakasý yok kabil,bu koskoca bir yalan,
Ne Fatihler kaldý burda,ne Yavuzlar ne de sen, Ne hale geldik gidince,geri dönsen de görsen.
Sen ki ayný yerdesin,hep baþýmýzda taç, Biz baþka yerlerde ama hep sana muhtaç.
Z.T. 06.06.2011 (Bugün 1 yýl oldu) Sosyal Medyada Paylaşın:
Zekeriya Terzioğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.