İçimdeki Ses

Dinle!
Ýyice ver kulaðýný,duyacaksýn,
Ýnceden sýzlayan bu ses,
Ne bir kemandan gelir,
Ne de bir bebek aðlamasý deðil.
Bu ses içimden geliyor.
Yüreðimden.
Öylesine hisli ki,
Hani vurursun ya kanunun tellerine de,
Bir ses doldurur boþluðu,
Göðsünde yankýlanýr gibi,
Çarpar kemiklerine,
"týn týn týn" diye
Ama "bon,bon" gibi tok,
Öyle sanki,
Ben onu dinlerken,
Gözlerim aðýrlaþýr,
Efkar basarda perdelerimi,
Ýner gözlerime yavaþ yavaþ.
Ýçimde baþlayan bu tatlý telaþ,
Yüzümde bir tebessümü çizer,
Kalemin ucunda kýrmýzý bir damla,
Damlada dudaklar kan rengiyle tanýþýr.
Hayat bulur et hayalini izlerken,
Bir sis gibi daðýlýr yavaþça esrar.
Sýrlanmýþ,nasýrlanmýþ bir yürekte,
Sýrça bir köþk!
Ýçinde en güzelinden bir peri dolaþýr.
Ýsmin dilimde her gece,
Bir mechulden bilirim,Hak’ka ulaþýr.
Gecenin buðusunda ayaz ve ayazda bir acý,
Acý nýn sancýsýnda yükselen ahlarýn,
Sancýnýn ortasýndaki vahlarýn,
Sensiz uyandýðým sabahlarýn,
Tadýna benziyor,
Bir burukluk gibi,
Yarým sanki birþeyler,
Ben gibi yarým,
Sen; diðer yaným!
Seni sevmek en baþtan,
Istýrabý kabullenmek mi demek?
Öyleyse seviyorum,
Seni de ýstýrabýný da.
Sosyal Medyada Paylaşın: