Çal Kemancı Çal

Hani o ses vardý,
Ýnce ince sýzlayan,
Yüreðinde fýrtýnalar estiren,
Bir geceyi bir kabusa döndüren ses.
O ses esiyor yine,
Çýnlýyor kulaklarýmda.
Notalarý kurþun gibi iþliyor beynime,
Bu zalimce saldýrý daha ne kadar sürecek.

Çal kemancý çal.
Bu þehir bizi duymayacak.
Sesin rüzgara karýþýp kaybolduðunda,
Notalarýn güfteye uymayacak!

Seherden beridir bekliyorum ben,
Güneþ saçaklardan doðdu doðacak,
Bir þahmaran gibi,
Þavkýyla nur bu karanlýðý boðacak.

Bu bekleyiþlerin sonunda bir hiss-i iftirak zuhur eder,
Bekleyiþler uzadýkça gözlerine yaþ dokunur,

Nemlenir hülyalarým.
Sen gelmezsin,
Yokluðunda karanlýktýr,çoraktýr baðlarým.

Hazan da yetiþir bahçeme,
Döker tüm yapraklarýmý,
Sararan düþlerden geriye ne kaldý,
Çal kemancý çal.bu aþk beni benden aldý.

Gözlerim kapalý seyrediyorum seni hayallerimde,
Nazenin bir kuðu endamýyla süzülürsün zihnimden.
Adýmlarýn izleri kazýr gönlüme.
O izler ki bana seni hatýrlatýr sevgili.
Doldurulmaz hem yeri hiç bir þeyle.
Uzar da bekleyiþlerim bir þehrin karanlýðýna karýþýr.
Bu þehir duymaz beni sevgilim.
Hýçrýklarýmý iþitmez.
Sen gibi saðýrdýr.
Neler dilerim kör kuþluklarda bilmez.
Çal kemancý çal.
Bir sen bilirsin içimdeki tufaný.
Bir de kemanýn bilir.
Hareli bakýþlarýmda dalgalanan hayalde,
Bir peri kýzý gezinir.

Topuklarýyla titretir arzýn sinesini,
Nazende bir çiçek yeþerir bereketli topraklarýndan.
Rahmet büyütür sonra o çiçeði.
Merhamet sular.
Kaybolmaktan korktuðum o gözleri,
Apansýz,zalim pusular.

Çal kemancý çal.
Bizi kimse duymayacak.
Ne senin nefesin yankýlanacak boþlukta ne benim vuslatým vücuda gelecek.
Ýçimi eriten bu aþký bir sen bir keman bir de Rabbim bilecek...

Çal kemancý çal...
Sosyal Medyada Paylaşın: