BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ

Ýnsan,
Bir varmýþ

Evvel,
Zaman içinde yaþar,

Ýnsan
bir yokmuþ.

Verilen,
Zaman sonunda göçer.

Ölü
Der herkes ona,
Kabre Konulunca.

Sonra,
Bir gün ya da daha az kaldým der dünyada.

Ahirde,
Hesap sorulur verilen emanetlerden.

Mazeret
Bulamayýnca kalbi dýþarý fýrlar.,

Dil susunca,
Eller konuþur ve ayaklar.

Korkudan,
Çýðlýk çýðlýða bir yakarýþ,

Ah
Keþke Toprak olsaydým,

Gözler
Ar a deðince ve gönül kora düþünce,

Korkunç olan,
Nardan çýkýlmaz soldan komut gelince,

Ne ölüm
Fayda verir ne mal nede mülk,

Gel ey insan
Ölmeden bir daha düþün.

BARAN
Sosyal Medyada Paylaşın: