Dört harfli iki ýrkýn kardeþliði üstünde dört mevsim çiçekler aç Zerya!
Mürekkep baþý bekleyen
leðen kemikleri örselenmiþ yaþlý kadýnlarýn avazýndan
zýlgýtlar çaldým sana
Ey Zerya!
Ölülerin dudaklarýnda yaþayan bir nefeslik hasreti taþýdým kollarýmla
Dilleri söz kesiðinden suskunluk akan nehirlere düþtüm
Çatýr çatýr kýrýldým ses oldum dimaðýmda
adýn battý us’uma
ruhum acýdý
baðýrdým seslice
Kanatlarýnda düþ taþýyan serçeleri ben vurdum
tek el çýrpýþýmla
Su üstünde yürüyen derviþlerin tesbihini çaldým
la notasýnda
Kuruyan nefesimle küf kustum kar küreyen izbe yeþilliklere
Þehâdet parmaðýmýn iziyle incittim
dikenli tellerin katý kalplerini
Çapraz birleþen ayaklarýmdan su yakarýþý aðýtlar içtim
Baðdaþ kurdum yüzümü topraða
ve aðladým içlice
Sis çöken daðlarýn kaçak nefesini çekip damarlarýma
Kucaðýmda beyaz kefenlere sarýlmýþ çocuklarý özgürleþtirdim
Rüzgâr telaþýna düþmüþ pencere yalakasý dallardan salýnarak
Gözlerimin perdesinde flemenko gülüþler sahneledim
Kapý dýþarý kovulan bir damla su ile hayat bulup
et ve týrnak yazýldým kaderine
Kara þapkalý bulutlarýn üþüttüðü
güneþ yanýðý kelimelerinin
"Aç"ýrkýna barýþ emziren memesini
Aç Zerya!
Bak!
Ý þ t e b e n g e l d i m
Muharrem KÜÇÜK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.