Ne zaman geçsem terminalin önünden, Hatýrýma gelir gözümden öpmelerin. Bir hýçkýrýk düðümlenir boðazýmda, Ah o gözlerin,buðulu,kömür gözlerin Çýkmýyor aklýmdan,vedalarda ki sözlerin. Ne zaman bir otobüs bileti görsem, Sessizliðe boðulurum,dalarým uzaklara Bilete bakarým da aðlamak isterim Ben aðlayamam ya seni özlerim.
Rümeysa Kocagöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Procyon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.