biraz yorgunluk, biraz deðiþmeyen bir þeyler gözümüze gözümüze gelen sinek gibi sorunlar kimsenin bakýþýnda acý, hüzün okumamak istemem sonra düþlemem kocaman bir sofrada dünya insanýnýn yemek yemesini buyrun yiyin için sevgiden kýrýlýp atýlsýn kalbinizdeki vazodan kin tohumlarý
daha çok insan yaþamazsa bayramý daha mý mutlu olacaksýnýz? ilk katilin korkusu yitti mi göðsünüzden alýþtýnýz mý yoksa, kan bulaþýk ellere saklanmanýz geçti mi kendinizden uzak uzak daðlarýn ardýna tedirginliðiniz öldürmüyor sizi bayaðý benimsediniz insaný yok sayan kimliði
yarýn bayram demek istiyorum insan öldürmeye adým adým yaklaþan postallara kazdýðýnýz mezarýnýz içinde ölüsünüz kabul olmadan öldü tövbeleriniz zaten tövbe de etmediniz küldünüz kül olmadan önce de
katil deðilsiniz de neden kapatýrsýnýz yüzünüzü ey emir eri insanlar! karýnca yuvasýný bozanlar onmazsýnýz bir millet olmamaktan ötürü sizin diliniz deðil islâm ne türk, ne arap, ne de herhangi bir ulus daðýtacak sizi toplayan’lar bunu istiyor,yeni dünya düzen(i)sizliði!
hazýrlanýlýyor yarýn bayram olsa keþke kurulsa sofrasý kardeþliðin öyle istiyor düþ kurmayý seven insan’lýðým!
02. 10. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.