bir bölüm var içimde bana ait
kimsenin kirletmesine izin vermediðim
yoðun duygularýn sevgiyle birleþtiði
orada açarým tertemiz gönül sayfamýn yapraðýný
istediðim resmi çizerim
kelebekler kadar özgür bir kadýn
ruhunun aynasýna aþký yazar
lekeli parmaðýný dokunup da silemez kimse
uzatýr bütün insanlara o, karanfil elini
insan demesi yeter
keskin sirke gibi olsa da dili
görse de kardeþlerin nasýl boðazladýðýný birbirini
umudu kuþ gibi kanatlanýr gönlünde
düþlerinin kadehi dolup taþar
sýnýra yýðýlmýþken bile asker
hücuma hazýr bölgede
hazýr ol der yaþama
hazýr ol yarýn
sorulacak bu günlerin hesabý
sevgiyi tanýmayan, saymayan insandan!
bir bölüm var yalnýz sevenlerin ayak bastýðý
kar gibi beyaz, saf, o kadar temiz
düþ kurmayan, hayal etmeyene yer yok burada
onlar kendi küfürleri içinde
öldürür hayatý
dönüp bakmadan yürürler arkaya
kanlý izlerini býrakýp
kaç kadýn ister ölümünü
sevgi düþmanlarýnýn
ölümü tanýmayan çocuðun
gözlerinde gördükçe
yaþam pýrýltýlarýný!
01. 10. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.